[bvi text="Нашар көретіндерге арналған нұсқа"]

"Көкшетау" мемлекеттік ұлттық табиғи паркі"

Жер бедері

Аумақтың бедері күрделі аласа таулар, ұсақ шоқылар және жарықтардың үйлесуімен, күрделенген бұлақ алқаптары және көл ойпаттарымен ұсынылған. Бедердің аккумулятивті пішіндері делювиалды-пролювиалды және көлді-аллювиалды жазықтармен, көл ванналар және өзен алқаптар террасалармен ұсынылған. Бедердегі аласа таулы денудациялық-тектоникалық алқап Имантау айналма интрузияға сәйкес. Шалқар көлі ауданының геоморфологиялық құрылысында ұсақ шоқылы денудациялық-тектоникалық алқаптар қатысады, бұлардың беткейлері біртіндеп денудациялық, әлсіз толқынды және тегіс жазықтар үстіңгі қабатына ауысады.

Зеренді, Имантау және Шалқар учаскелері солтүстік, батыс және шығыс көлдің бөліктері және оңтүстікте орманмен жамылған аумағы бойында тар далалы және шабындық-далалы жолақтар қоршап алады.

Имантау көлінің ваннасы қатты дамыған өзгеретін тұқымдарын Зеренді нөкірі төменгі архей протерозой алаңында түгел орналасқан. Шалқар көлінің геологиялық құрылысында интрузивті пайда болулар басты рөл ойнады. Зеренді көлінің маңайындағы аумақ Зеренді диорит-гранодиорит-гранитті кешеннің төменгі девондыққа дейінгі  шектеріне кіреді, құрылысы және құрылымы бойынша күрделі.

Имантау көлінің ауданында кішірек алаңда Көкшетау қыратына лайық бедердің барлық типтері ұсынылған. Бедердегі аласа таулы денудациялық-тектоникалық алқап Имантау айналма интрузияға сәйкес. Шалқар көлі ауданының геоморфологиялық құрылысында ұсақ шоқылы  денудациялық-тектоникалық алқаптар қатысады, бұлардың беткейлері біртіндеп денудациялық әлсіз толқынды және тегіс жазықтар үстіңгі қабатына ауысады, ал аласа гипсометриялық деңгейлерде делювиалды-пролювиалды және көлді-аллювиалды жазықтарға ауысады. Зеренді көлінің бедеріне үлкен емес кенет құламалы ұсақ шоқылы алқаптармен сипатталады.

Зеренді, Имантау және Шалқар учаскелері солтүстік, батыс және шығыс көлдің бөліктері және оңтүстікте орманмен жамылған аумағы бойында тар далалы және шабындық далалы жолақтар қоршап алады. Тұзды топырақ тек қана Имантау және Шалқар учаскелерінде кездеседі, ал Зерендіде ол мүлдем жоқ.

«Көкшетау» ұлттық парк бұл учаскесі ауданының бедері көбінесе ұсақ шоқылы алқаппен ұсынылған. Солтүстік батыс және оңтүстік-шығыс шеткі аймақ бойынша, аккумулятивті жазықтармен алынған төмендеу жолағы байқалады. Бедердің басым типі құламалы ұсақ шоқы болады.

Облыстық аумағының солтүстік бөлігін орташа учаскелер Көкшетау үстірттері Көкшетау тауларымен (биік нүктесі: Көкше тауы – 947 м), Жақсы Жанғызтау (730 м), Жыланды (665 м), Имантау (661 м), Зеренді (587 м). алып жатыр, облыстың оңтүстік бөлігін құламалы – толқынды, төбелі – адырлы жазық, абсолюттік биіктігі 300-400 м алып жатыр.

Биік шоқылар сирек кездеседі, олардың ішінде – Сырымбет тауы, Орлиная (Жаман-Шоқы) тауы. Ең биік Орлиная тауының биіктігі теңіз деңгейінде 371 м.